بدیهی است که اسلام، چشم زخم را تصدیق می‌کند، چرا که خداوند خالق، پیش و بیش از همگان می‌داند که چه قوایی به مخلوقات خود عطا نموده است. از این رو در آیه «وَ إن یَکاد …» به همین مقوله تصریح شده است:
«وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ» (القلم، ۵۱)
چشم زخم و اثرات آن نیز یکی از همین مواردی است که اختصاصی به باورهای مسلمانان ندارد، بلکه نه تنها در اتباع ادیان الهی دیگر، بلکه بین کفار، بت‌پرست‌ها و … نیز رایج‌تر است
«چشم زخم» “، گاهی از “بد دلی – دل پلید” است و گاهی به صورت ناخواسته و ناخودآگاه، به دلیل همان تطبیق یا برخورد امواج و … رخ می‌دهد؛ چنان که افراد مؤمن و متقی بسیاری را می‌شناسیم که معروف به «شوری چشم» هستند. دیده شده که حتی اگر از روی صفای دل هم از چیزی تعریف کنند، چه بسا مشکلی پدید آید.