بدیهی است که اسلام، چشم زخم را تصدیق می‌کند، چرا که خداوند خالق، پیش و بیش از همگان می‌داند که چه قوایی به مخلوقات خود عطا نموده است. از این رو در آیه «وَ إن یَکاد …» به همین مقوله تصریح شده است:
«وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ» (القلم، ۵۱)
چشم زخم و اثرات آن نیز یکی از همین مواردی است که اختصاصی به باورهای مسلمانان ندارد، بلکه نه تنها در اتباع ادیان الهی دیگر، بلکه بین کفار، بت‌پرست‌ها و … نیز رایج‌تر است
«چشم زخم» “، گاهی از “بد دلی – دل پلید” است و گاهی به صورت ناخواسته و ناخودآگاه، به دلیل همان تطبیق یا برخورد امواج و … رخ می‌دهد؛ چنان که افراد مؤمن و متقی بسیاری را می‌شناسیم که معروف به «شوری چشم» هستند. دیده شده که حتی اگر از روی صفای دل هم از چیزی تعریف کنند، چه بسا مشکلی پدید آید.
در دوران جاهلیت خرافات در اوج خودش بود
وقتی مرد برای یک سفر تجاری می رفت رو یکی از درختای خونه اش یک نخی رو گره می زد اگر وقتی برمی گشت گره همون طور بسته مونده بود معلوم می شد خانمش بهش خیانت نکرده اما اگر گره باز شده بود معلوم می شد خانم خیانت کرده در بسیاری از مواقع خانم رو می کشتند