آیت‌الله خامنه‌ای، پیش از پایان ریاست‌جمهوری، مکرراً بر علاقه‌اش به **مشاغل فرهنگی** تأکید کرده و قصد داشت پس از آن به این گونه فعالیت‌ها بپردازد. ایشان هرگز به دنبال **منصب رهبری** نبوده و حتی پیش از انتخاب، از خداوند خواسته بودند که اگر این مسئولیت به دین و آخرتشان ضرر می‌رساند، از آن دور بمانند. حتی پس از تصدی مقام رهبری، **تواضع** خود را حفظ کرده و در مسائل روزمره نیز آن را نشان داده‌اند.
در اوج جنگ ایران و عراق، زمانی که به آیت‌الله خمینی خبر دادند شیخ علی تهرانی در رادیو بغداد به او اهانت می‌کند، ایشان در پاسخ گفتند که اتفاقاً چند روز پیش به یاد او بوده و برایش دعا کرده‌اند. این واکنش نشان‌دهنده گذشت و بزرگواری آیت‌الله خمینی حتی نسبت به دشمنانش بود.
چشم زخم و اثرات آن نیز یکی از همین مواردی است که اختصاصی به باورهای مسلمانان ندارد، بلکه نه تنها در اتباع ادیان الهی دیگر، بلکه بین کفار، بت‌پرست‌ها و … نیز رایج‌تر است
«چشم زخم» “، گاهی از “بد دلی – دل پلید” است و گاهی به صورت ناخواسته و ناخودآگاه، به دلیل همان تطبیق یا برخورد امواج و … رخ می‌دهد؛ چنان که افراد مؤمن و متقی بسیاری را می‌شناسیم که معروف به «شوری چشم» هستند. دیده شده که حتی اگر از روی صفای دل هم از چیزی تعریف کنند، چه بسا مشکلی پدید آید.