جایگاه درست استخاره و پرهیز از خرافهگرایی
استخاره وسیلهای برای رفع سرگردانی پس از تحقیق و مشورت است، نه ابزاری برای تصمیمسازی در همه امور. همچنین ذکرها باید ریشه قرآنی یا روایی داشته باشند و نباید به خرافات بیاساس تکیه کرد.
استخاره وسیلهای برای رفع سرگردانی پس از تحقیق و مشورت است، نه ابزاری برای تصمیمسازی در همه امور. همچنین ذکرها باید ریشه قرآنی یا روایی داشته باشند و نباید به خرافات بیاساس تکیه کرد.
این خاطره نشان میدهد که نامهای اهلبیت نهتنها با فرهنگ ایرانی بیگانه نیستند، بلکه بخشی از هویت تاریخی این سرزمیناند. مرزهای جغرافیایی ساخته دست ظالماناند و انتخاب نام اهلبیت تضادی با ایرانیبودن ندارد.
تقلید در دین اوج عقلانیت است؛ همانطور که برای درمان به پزشک متخصص رجوع میکنیم، در احکام شرعی باید به مرجع آگاه مراجعه کرد. احکام الهی بر اساس حکمت خدا و اهلبیت است و نباید آنها را با نظرهای متغیر دانشمندان جایگزین کرد.
استخاره ابزاری برای رفع سرگردانی در مواقعی است که پس از مشورت، تحقیق و تفکر، هنوز به نتیجهای نرسیدهایم. استخاره فینفسه خرافه نیست، اما تکیه کردن بر آن برای تمامی جنبههای زندگی اشتباه است و باید از این نوع افراط دوری کرد.
بدیهی است که اسلام، چشم زخم را تصدیق میکند، چرا که خداوند خالق، پیش و بیش از همگان میداند که چه قوایی به مخلوقات خود عطا نموده است. از این رو در آیه «وَ إن یَکاد …» به همین مقوله تصریح شده است:
«وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ» (القلم، ۵۱)
امام صادق علیه السلام : در شگفتم از کسى که از چهار چیز مى هراسد، اما چگونه به چهار چیز پناه نمى برد!
امیرالمؤمنین (علیهالسلام) در حکایتی از زحمات و مشقات حضرت فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) سخن میگوید. ایشان سختیهای فراوانی در کارهای خانه متحمل شده بود، از کشیدن آب و آسیاب کردن گرفته تا تمیز کردن خانه که باعث جراحت و خستگی زیادش شده بود. علی (ع) پیشنهاد داد فاطمه نزد پیامبر (ص) رفته و درخواست خدمتکار کند، ولی بهخاطر شرم این کار را نکرد. پیامبر (ص) پس از آگاهی از موضوع، راهکاری معنوی ارائه کرد: و آن تسبیحات حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود که عبارت است از ۳۴ بار «اللهاکبر»، ۳۳ بار «سبحانالله» و ۳۳بار «الحمدلله» هنگام خواب که خستگی را رفع کرده و آرامش میبخشد. فاطمه زهرا با رضایت کامل این توصیه را پذیرفت و از خدا و پیامبرش خشنود شد.
امام صادق (ع) روایت میکند که خداوند دو فرشته را مأمور کرد شهری را با اهلش ویران کنند. هنگام رسیدن، یکی از فرشتگان مردی را یافت که در حال دعا و تضرع بود. فرشته اول خواست از وجود این فرد عابد صرف نظر کند، اما فرشته دوم به دستور خدا وفادار ماند و از او کسب تکلیف کرد. خداوند فرمود که باید به فرمان اولیه عمل کنند، زیرا این مرد هرگز به خاطر گناهان، خشمگین نشده و اقدامی برای اصلاح آنها نکرده است؛ بنابراین عبادت بدون عمل اصلاحی کفایت نمیکند.
جرجی زیدان، نویسنده و مورخ مشهور، در کتاب «تاریخ آداب اللغه العربیه» با بیانصافی و تحریف، شیعه را طایفهای کوچک و کماهمیت معرفی کرد و حتی وجود کنونی شیعه را انکار نمود. در واکنش به این ادعا، علامه آقابزرگ تهرانی همراه با دو دوست و همردیف علمیاش، سیدحسن صدر و شیخ محمدحسین کاشفالغطاء، متحد شدند تا فرهنگ غنی شیعه و سهم برجسته آن در علوم اسلامی را معرفی و دفاع کنند. سیدحسن صدر کتاب «تاسیس الشیعه لفنون الاسلام» را به سال ۱۳۷۰ ه.ق منتشر کرد که در آن به حرکت علمی شیعه پرداخته شده است. شیخ کاشفالغطاء نیز کتاب جرجی زیدان را نقدی جامع و علمی نوشت و اشتباهات او را بهطور دقیق آشکار ساخت. علامه آقابزرگ تهرانی نیز متعهد شد تا فهرستی مفصل از تألیفات شیعه را تهیه کند که نتیجه آن، کتاب ۲۵ جلدی «الذریعه الی تصانیف الشیعه» با بیش از ۵۳ هزار کتاب معرفی شده و ۱۱ هزار صفحه است، که جامعترین مرجع در معرفی آثار شیعه به شمار میرود. این اقدامها پاسخی علمی و مستند به تحریفات تاریخی و فرهنگی علیه شیعه بود.