مرحوم غلامعلی بایندر که در زمان حکومت رضا پهلوی، فرماندهی نیروی دریایی ایران بود، در منطقهی خلیج فارس، در تعدادی از جزیرههای متروکه که متعلّق به ایران بود، پرچم ایران را مستقر کرد. این اقدام بایندر باعث شد انگلیسیها به رضا پهلوی اعتراض کنند. رضا پهلوی هم به جای این که در برابر این خواست انگلیسیها مقاومت کند، بایندر را توبیخ کرد که شما چرا بیاجازه رفتید و در این جزایر، پرچم ایران را زدید؟!
رضا پهلوی در برابر دشمنان مردم، خصوصاً انگلیس، بسیار ذلیلانه برخورد میکرد که نمونههای آن در تاریخ بسیار است؛ مثل واگذاری امتیاز نفتی ۱۹۳۳ با شرایطی ننگینتر از قرارداد دارسی به انگلیسیها؛ واگذاری شطّالعرب به عراق که تحتالحمایهی انگلستان بود؛ سرکوب قیام بزرگ کارگران صنعت نفت جنوب علیه استعمار انگلیس در سال ۱۳۰۸؛ پیوستن به پیمان سعدآباد به درخواست انگلیس تا در مقابل شوروی، کمربند ضدکمونیستی ایجاد کند.
در نهایت، انگلیسیها، رضا پهلوی را به خاطر این که به آلمانیها تمایل پیدا کرده بود و دیگر به درد تأمین منافعشان در ایران و منطقه نمیخورد، در شهریور۱۳۲۰ از کشور اخراج کردند و به آفریقا تبعیدش کردند.[۱]