پذیرایی مجلسختمهای تهران، بیشتر از پذیرایی مراسم عروسی پسران او بود! ضیافت پسرانش به یک شیرینی و یک سیب و یک خیار که توی بشقاب چیده بودند، خلاصه میشد. مهمانها، کارکنان دفترش و تعدادی از بستگان بودند. مراسم توی همان دو سه تا اتاق دفتر خودش برگزار شد و از تالار خبری نبود.
او در حلال بودن کوچکترین لقمهها هم حسّاسیت به خرج میدهد. یک بار که با هواپیمای مسئولین به مشهد میرفت، متوجّه شد که پذیرایی آن با پذیرایی هواپیمای مسافربری معمولی، متفاوت است و خوراکیهای بیشتری در آن قرار دارد. کمی از آنها را خورد؛ اما بعداً هزینهاش را از جیب خودش پرداخت کرد. از آن به بعد، در سفرهایش، همان پذیراییای از او میشود که در سایر هواپیماهای مسافربری انجام میشود؛ و یا حتّی کمتر از آن. [۱]
او هر چند وقت، مقدار زیادی پول از جیب خودش به حساب دفتر میپردازد؛ بابت هزینههای شخصیاش و استفاده از امکانات مثل تلفن و … . آیتالله خامنهای هرگز خودش را مدیون بیتالمال نمیکند.[۲]