سر ریدر بولارد، وزیر و سفیر بریتانیا در ایران، دیپلمات و نویسندۀ بریتانیایی، در کتاب «نامه‌هایی از تهران» می‌نویسد:
همۀ اعمال [رضا شاه] که منجر به نارضایتی عمومی می‌گردید، خیلی عمده نبود و گاه شامل خِست‌های جزئی او می‌شد؛ مثلاً از آبی که می‌بایست باغ‌های سبزی مردم را آبیاری کند، برای [آبیاری] باغچه‌های گل کاخ‌ها استفاده می‌کرد و یا در آخرین سال سلطنتش به شهرداری تهران دستور داد که باغ شهرداری را برای احداث یک هتل به او بفروشد.[۱]