اسدالله علم درخاطرات خود مینویسد:
«سهشنبه ۲۲ فروردین ۱۳۵۱:
شب، اطّبایی[۱] که چشم خانم عَلَم و علیاحضرت، ملکۀ پهلوی، را عمل کردهاند، مهمان من بودند. آنقدر از وضع بد طبی ما صحبت داشتند که واقعاً غرق عرق خجلت شدم. [یکی از آنان] میگفت: “بهعنوان نمونه فیلم عمل چشمی را در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران به من نشان دادند که اگر سر آن عمل حاضر میبودم، ناچار بودم کار را از دست طبیبِ عملکننده بگیرم و خودم انجام دهم؛ چون مطمئن بودم با این عمل مریض را کور میکند!».(صفحه ۵۴)