محمدقلی مجد، مدرس مرکز خاورمیانۀ دانشگاه پنسیلوانیا، در کتاب «رضاشاه و بریتانیا» می‌نویسد:
در طول بیست سالی که رضاخان دیکتاتورِ ایران بود، نواحی وسیعی از کشور، شامل ۷۰۰۰ روستا، آبادی و مرتع، به ملک شخصی وی تبدیل شد. طبق نقشه‌ای که سفارت آمریکا در سال ۱۹۵۴م [۱۳۳۳ شمسی] برای نمایش پراکندگیِ «املاک پهلوی» و بررسی فروش آن‌ها از سال ۱۹۵۲م [۱۳۳۱ شمسی] به بعد تهیه کرد، رضاشاه نواحی وسیعی از شمال و غرب کشور (عملاً همۀ لرستان و بخش اعظمی از شمال خوزستان) را به تملک خود درآورده بود که متعاقباً به پسرش رسید.[۱]
پاورقی
[۱] Mohammad Gholi Majd, Britain & Reza Shah: The Plunder of Iran, 1921-1941, p146.