روز رأی‌گیری «آری یا نه» بود؛ روزی که مردم باید بین جمهوری اسلامی و یا نظام‌های دیگر یکی را انتخاب می‌کردند. جمعیّت زیادی از مردم برای دیدن رأی دادن او در یکی از حوزه‌های انتخابیّه‌ی قم جمع شده بودند. ازدحام آن‌قدر زیاد بود که او نتوانست از خودرو پایین بیاید و فرآیند رأی‌گیری و دادن شناسنامه و گرفتن برگه و انداختن رأی «آری» در صندوق را از همان پنجره‌ی اتوموبیل انجام داد. برای همین، خبرنگاران و عکّاسان و فیلم‌برداران نتوانستند تصاویر خوبی از آن صحنه‌ی تاریخی ثبت کنند. آن‌ها درخواست کردند که او دوباره رأی بیندازد؛ اما او گفت: «من یک نفر هستم و یک بار رأی داده‌ام و بیش از یک بار، حقّ این کار را ندارم.»[۱]
آیت‌الله خمینی به رأی مردم احترام می‌گذاشت، حتی اگر نظرش چیز دیگری بود؛ مثلاً در مورد انتخاب بنی‌صدر به ریاست‌جمهوری.[۲]هر چند، بعداً خود بنی‌صدر کارهایی کرد که توسّط نمایندگان مجلس شورای اسلامی برکنار شد. او به نظر دیگران توجّه می‌کرد؛ مگر در مواردی که خلاف اسلام بود.